Zasrano Lyso

A teď po našimu, bo ať si každy uvědomi, že slovani se všade domuvi.

Zasrano Łyso

Miyszkóm w kraju, kaj każdy chodzi, biego, jeździ a nie wiym co jeszcze na Łysóm Góre. Ostatnio to doszło tak daleko, że tyn, gdo nie chodzi na Łysóm, tak je grubas, lyń, albo nimo serce Ślązoka. Tak żech se prawiła, że to zkuszym wylyźć też.

Wygrzebałach w szafie termo bielizne, podwlykocze, kiere mogym nosić aż pod kark, ale nie noszym to tak, bo potym wyglóndóm jak dynia. Nieestetyczne gacie wodoodporne, do kierych se wlezie aj cało pościel. No i czopke, szalik, sportowóm bunde i mogym ruszać na kopiec. Raczyj se weznym do plecaka jeszcze ciepły sweter, gdyby mi przeca jenom była zima.

Przed chałpóm mnie nabiere do auta koleżanka Lucka, kiero w zeszłym roku wylazła na Łysóm STO TRZICET PIYNĆ razy! Wariatka. Jako, co myślała, że tam najdzie?

Uż w aucie mi to miało być dziwne, jak Lucka była ubrano. Do cienkich elastiaków, spódniczki, różowych podkolanek, cienki różowo-pomarańczowej bundy. Na głowie czopka z logym LH, to gdyby gdosi niedej Boże nie wiedzioł, kaj idzie. Samo, że miała aj skłodane (albo rozkłodane?) różowe kijki, zajebisto-elegancki plecak z pelerynóm, to aby nie zmoknył.

Zaparkowała na Zlatníku a starczyło, żech se jenom podziwała na poczóntek trasy, kiery mo asi siedmdziesiyncio procentni sklon, a malem mnie jebło. Nimach żodno sraczka, tak se snażym krok po kroku lyźć na wrch a pot zymnie ciecze, jak ze świni. Rozpinóm se bunde, ale jenom troche, aby mnie nie ofukło. Niż wylezym do piyrszego kopca, tak widzym Lucke, jak se wito z tamtejszm psym pasterskim a pokrzikuje na mnie, jak je tyn pies zajebisty, a że by hned takigo też chciała. Jakby mogła, tak se tam z nim walo po zimi w owczych gównach. Jo se mogym wysrać na jaksigo cudzego psa, głównie ać se mnie nie wszymo, abych se nie musiała zgibać a witać se z nim. Każdy ruch na wiyncyj je siła, kiero mi może chybieć pod kóniec kopca.

Tak piyrszóm etape móm za sebóm a idymy dali. ,,No nima tu pieknie? Cudo!" Cały czas pokrzikuje Lucka cało happy. NIMA! To zaś se jo mówiym w duchu pro siebie a snażym se iść dali. Po dłuższej chwili maszerowanio w beznadziejnym cichu, bo to uż aj Lucka pochopiła, że zymnóm tego dzisio moc nie namówi, my doszły ku witrynce. Jak może być na kopcu w Beskidach witrynka z obrazkym Papieża? To jako na jego cześć, że tu też był? To bych chciała widzieć, jak tu lezie w tej swojej sutannie a opiyro se o Papieskóm kryke. Populistyczne, reklamowe bzdury miejskich górolów. To jako, że ,,doł to stary, dosz to też?"

Drugo etapa. Kopiec jeszcze wiyncyj strómy a kamienisty. A co mnie fakt absolutnie nasyro je to, jak se proci nóm z kopca walóm biegym tłumy ludzi a...Fórt zdrowióm! ,,Ahoj. Ahoj! Ahoooj!" Wyśmioci jak lecza, jakby byli oświeceni. Nie wiym czymu bych se miała z kimsi tykać, jak je nie znóm a sóm o połowe młodsi (poprowdzie aj starsi) niż jo, a nimóm z nimi absolutnie nic wspólnego. Uparcie se dziwóm pod nogi ać nie muszym nikogo zdrowić. Ać se tam zdrowi Lucka, jak jóm to tak strasznie bawi. Jak se na nióm podziwóm, tak fakt nie chapiym. Asi se ji cosi stało. Na wszystkich se śmieje, każdymu prawi to posrane Ahoj, a wypado fakt szczynśliwie. Je to jaksi dziwne uczulyni. No, aspóń se mnie nigdo nie wszymo. Beztak se prawióm, że je strasznie szykowno, że wycióngła staróm ciotke na świeże powietrze.

Dalszy strómy kopiec. ,,Gdyby nie była mgła, tak byś widziała aj Tatry". Je mi to fakt jedno. Nic nie chczym widzieć, nic mnie nie zajimo!!! Szłapiymy dali.

Za chwile słyszym totalny rzew, ać ugnymy, a to partyja skijorzów zjyżdżo z kopca, a my im ewidentnie zawadzómy. Tak tu mómy dalszóm grupe głupków. Wylezóm se na Łysóm ze skijami na ramiyniu, dzisio se tymu mówi, że uprawiają skitury. Ać se robióm co chcóm, ale ać nie otrawujóm słusznych ludzi, że?

Idymy do finału - kopiec wyglóndo, jak sjezdowka, ale co by robiła na Łysej sjezdowka? Kiela to może mieć? Asi tak szejset metrów? Teraz uż chapiym, czymu alpiniści mają na pokonani K2 aj kielasi dni. Tam uż na mnie Lucka nie czako a wybiegnie se to sama na wrch. Jo se za nióm wydropiym a uż słyszym ,,Ściepej se te bunde, naisto żeś je spocóno. Nie chcesz pomóc? Dosz se piwo?" I przez to, żech je spocóno, jak świnia, tak se te bunde bez pomocy nie ściepiym. Je żech dobito, jak pies, a to piwo by fakt bodło. Tak zarzwiym na pełne pecki ać mnie niecho, żech nima żodyn krypl. Głupi je, że tam je docela dość ludzi a każdy czumi! Nie wiym czy lutujóm Lucke, albo mnie, ale je mi to ganc jedno.

Po jaksim czasie trochę wyluzujym a dziwóm se, jak se Lucka przewlyko do nowego outfitu, bo je stopro spocóno (to bych chciała widzieć, jak nimo ani deko sadła na wiyncyj, a gwóli mnie i tempo tury było pomalejsze. Beztak chce pokozać, że mo aj inszy obleczek niż tyn różowo-pomarańczowy), ale to je jejo wiec. Tyn gdo by se mioł cały przewlyc, żech je jo, bo zymnie ganc leje. Ale nie prziznóm se ani za nic.

Cesta zpatki na dół była celkem w klidu. Nikiedy żech aj cosi powiedziała, jako że to tu je zajebiste, a że to stoji fakt za to. Gówno! Starczyło mi! Z kopca kolem pasterskigo psa uż było pro mnie totalne ucierpiyni. Kolana mnie tak bolały, żech se musiała sunyć boczkym, jak krab.

A tak podsumowując na zakończenie. Krajobrazy super. Wylyźć na Łysóm je asi wyzwa. Czym wiyncyj a czynścij, tym żech je wiynkszy borec. Sóm aj tacy a je ich fakt kupa, kierzi se każdego roku starajóm iść na LH24, wygrać Lysacup, nebo B7. Chapiecie to, że gdosi dobrowolnie chce przynść siedym szczytów Beskidu w czasie asi trziceciu godzin???? Jakisich dziewindziesiónt kilometrów! To bych ani na kole nie dała! Pieszo za tydziyń a to jedynie, że bych była w super kondycji a miała ze sobóm support team z maserym.

Nie chcym być borec! Serym na to!